Wybór formy opodatkowania w zakresie podatku dochodowego (nie mylić podatku VAT – który stanowi zupełnie odrębną kwestię), to decyzja przed którą staje każda osoba uruchamiająca własną firmę. W niniejszym tekście pomijam kwestię karty podatkowej, gdzie stawka podatku zależy w znacznym stopniu od ilości zatrudnianych pracowników, oraz profilu uruchamianej działalności. Nie uwzględniam też podatku liniowego, lecz o ile nie przekracza się zysku rocznego w wysokości 85 00,00 zł – jest to niemal zawsze opcja mniej opłacalna. Zakładam ponadto iż przychody roczne nie przekraczają 633 450,00 zł – powyżej tej kwoty przychodów nie można stosować ryczałtu. Istnieją również profile działalności, gdzie ryczałt jest niedozwolony np. apteka, kantor, lombard, pośrednictwo finansowe, reklama, wolny zawód itp.)

Stawka ryczałtu zależy tutaj od profilu działalności.

W uproszczeniu wygląda to tak:
17% – reprodukcja nośników informacji, zakwaterowanie, sprzedaż hurtowa samochodów, usługi parkingowe, wydawnictwa, wynajem itp.
8,5% – usługi, przychodów z działalności polegającej na wytwarzaniu przedmiotów (wyrobów) z materiału powierzonego przez zamawiającego
5,5% – działalność wytwórcza, budowlana
3% – gastronomia, handel
Warto jednak sprawdzić szczegółowe przepisy, gdyż istnieje znaczna ilość wyjątków od reguły. Polecam zapoznać się z tym tekstem – Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym

Generalnie opłacalność wybranej formy opodatkowania zależy głównie od wysokości kosztów prowadzenia działalności. Przed uruchomieniem działalności dobrze jest wykonać przybliżone wyliczenia w zakresie rachunku wyników (w przypadku dotacji z PUP jest to nieodłączny element wniosku w każdym Urzędzie Pracy). W poniższej tabeli przedstawiam wyliczony kwotowo próg kosztów prowadzenia działalności, powyżej którego bardziej opłacalną opcją są zasady ogólne wedle skali podatkowej.